Cori stała na peronie, machając do odchodzących już rodziców. Ufają córeczce, ni ma co.
Hhaha, sorry.
Po prostu czasu nie mają żeby z córeczką zostać, choć za parędziesiąt minut będzie wyjeżdżała do szkoły z internatem, z której wróci dopiero na święta/wakacje.

Michael przybył na peron samotnie, biedny on, no bo... nikt nie miał czasu z nim iść. Rodzice bardzo chcieli zjeść tą pizzę, a gdyby pojechali z synem na peron, to pizza by wystygła i co by było? Jedynie siostra go podwiozła na Kings Cross. Ale już nie poszła na peron 9 i 3/4.
Jedenastolatek gdzieś tam w tłumie wypatrzył jedyną, znajomą twarz. Innych uczniów nie kojarzył nawet z Pokątnej. W szczególności tych starszych. Podszedł nieśmiało do dziewczyny i równie cicho przywitał się:
- Cześć.

Victoire musiała być na peronie z rodzicami. NO KURDE MUSIAŁA. Puścić jej samej to nie mogli, prawda?! Wiochę robili. A dziewczyna tak bardzo nie chciała zbłaźnić się już na peronie. W dodatku, matka spakowała jej same piękne ciuszencje. "Victoire musi się w czymś pokazywać, a nie, ta to by se samą bieliznę wzięła". Nie prawda to! Gdyby tylko Billter mogła sobie sama ubrania kupować czy chociażby wybierać, byłoby milej.
Próbowała uwolnić się od rodziców, a gdy już jej się udało, akurat nadjechał pociąg. No to, nic się nie zastanawiając, przepchnęła się przez grupkę starszych i młodszych. Teraz już tylko chciała znaleźć wolny przedział.

Corine Platte napisał:

Michael Hafstorm napisał:

Michael przybył na peron samotnie, biedny on, no bo... nikt nie miał czasu z nim iść. Rodzice bardzo chcieli zjeść tą pizzę, a gdyby pojechali z synem na peron, to pizza by wystygła i co by było? Jedynie siostra go podwiozła na Kings Cross. Ale już nie poszła na peron 9 i 3/4.
Jedenastolatek gdzieś tam w tłumie wypatrzył jedyną, znajomą twarz. Innych uczniów nie kojarzył nawet z Pokątnej. W szczególności tych starszych. Podszedł nieśmiało do dziewczyny i równie cicho przywitał się:
- Cześć.

Odwróciła się gwałtownie.
- Och! Michael.. weź mnie nie strasz tak, dobra? Następnym razem możesz nawet z tłumu mnie zawołać, bylebym zawału nie dostała. - poprosiła ze śmiechem.

- Haha, no dobra. - Odparł, już trochę bardziej pewny siebie. - Wchodzisz? - zapytał, patrząc na Hogwart Express, który właśnie nadjechał.

Corine Platte napisał:

Victoire Billter napisał:

Corine Platte napisał:

Odwróciła się gwałtownie.
- Och! Michael.. weź mnie nie strasz tak, dobra? Następnym razem możesz nawet z tłumu mnie zawołać, bylebym zawału nie dostała. - poprosiła ze śmiechem.

- Haha, no dobra. - Odparł, już trochę bardziej pewny siebie. - Wchodzisz? - zapytał, patrząc na Hogwart Express, który właśnie nadjechał.

- Jasne, pod warunkiem, że zabieram cię ze sobą. - wybuchnęła śmiechem. Walizki jakimś cudem znalazły się w pociągu, także złapała go za rękę (bardziej ścisnęła mu palce oto ręki, ale cii) i zabrała się za próby wejścia do pociągu.


~


Gilbert powolnym kroczkiem, takim spokonaluziejestcoolehehe krokiem zaczął wchodzić do pociągu.

Michael także wybuchnął śmiechem. Nie barykadował się, tylko grzecznie dał się ciągnąć do pociągu. No tak, tłumy dzieciaków (tych starszych i młodszych) przerastały jego oczekiwania, a ZWYCZAJNE WEJŚCIE DO POCIĄGU było teraz wyzwaniem godnym niemalże Fear Factor ( ).

Po kilkuminutowej walce z młodzieżą, Vic udało się zająć wolny przedział. Co prawda, była to wielka kopanina, szarpanina i w ogóle, ale... jej zwycięstwo, ot co! Usiadła przykurczona na kanapie, modląc się, by zaraz nie wtargnęła tu megaśna grupka starszych uczniów Hogwartu.

Corine Platte napisał:

Victoire Billter napisał:

Corine Platte napisał:

- Jasne, pod warunkiem, że zabieram cię ze sobą. - wybuchnęła śmiechem. Walizki jakimś cudem znalazły się w pociągu, także złapała go za rękę (bardziej ścisnęła mu palce oto ręki, ale cii) i zabrała się za próby wejścia do pociągu.


~


Gilbert powolnym kroczkiem, takim spokonaluziejestcoolehehe krokiem zaczął wchodzić do pociągu.

Michael także wybuchnął śmiechem. Nie barykadował się, tylko grzecznie dał się ciągnąć do pociągu. No tak, tłumy dzieciaków (tych starszych i młodszych) przerastały jego oczekiwania, a ZWYCZAJNE WEJŚCIE DO POCIĄGU było teraz wyzwaniem godnym niemalże Fear Factor ( ).

Po kilkuminutowej walce z młodzieżą, Vic udało się zająć wolny przedział. Co prawda, była to wielka kopanina, szarpanina i w ogóle, ale... jej zwycięstwo, ot co! Usiadła przykurczona na kanapie, modląc się, by zaraz nie wtargnęła tu megaśna grupka starszych uczniów Hogwartu.

POO GODZIINNYCH PRZEEEPYCHANKACH.. <xD>
Trafili se do przedziału Vic.
- Można? - zapytała Cor, ledwo co bez słowa nie waląc się na kanapę. Doprawdy wyczerpujące zajęcie, to całe 'wchodzenie'.

~

Zaklął pod nosem, gdy coś świsnęło, że pociąg zaraz rusza. Bez dalszego zastanawiania się przepchał się przez dzieciaki. c;

- Ta. - Odpowiedziała obojętnie, wzruszając ramionami.
Michael usiadł obok Corine, wzdychając. No jak on ma teraz stąd wychodzić to SORI BARDZO MORONS, on się zmęczył. Debile, rzucają się jak DEBILE, no a co.

Corine Platte napisał:

Victoire Billter napisał:

Corine Platte napisał:

POO GODZIINNYCH PRZEEEPYCHANKACH.. <xD>
Trafili se do przedziału Vic.
- Można? - zapytała Cor, ledwo co bez słowa nie waląc się na kanapę. Doprawdy wyczerpujące zajęcie, to całe 'wchodzenie'.

~

Zaklął pod nosem, gdy coś świsnęło, że pociąg zaraz rusza. Bez dalszego zastanawiania się przepchał się przez dzieciaki. c;

- Ta. - Odpowiedziała obojętnie, wzruszając ramionami.
Michael usiadł obok Corine, wzdychając. No jak on ma teraz stąd wychodzić to SORI BARDZO MORONS, on się zmęczył. Debile, rzucają się jak DEBILE, no a co.

Spojrzała na Micha, ale szybko odwróciła wzrok i spuściła headkę.
- Eem.. to.. jak masz na imię? - zapytała, najwyraźniej Vic.

~

Z uśmiechem wygraanego otworzył pierwsze lepsze drzwi do przedziału. "3 osoby, nie za dużo, okey." - jego mózg wykonał szybką obserwację i pozwolił mu tu usiąść, co też zrobił.

- Victoire. - Powiedziała po francusku, czyli tą trudniejszą, prawdziwą wersją: WIKTCHŁĘ, aczkolwiek potem dodała szybko: - I tak wszyscy mówią zazwyczaj "Wiktoir". Tak jest ponoć łatwiej takim nie-francuzą. W sumie to ja nie jestem z Francji, ale... - No się trochę rozgadała, ale on tak lubiła i kropeczka non przecinek. - A wy? - spytała, patrząc swoim typowym ponurakowym wzrokiem na chłopaka i dziewczynę.
- Hafstorm... - mruknął Mich, przyglądając się teraz chłopakowi, który właśnie wszedł do przedziału.